17 Մի՛ լինիր ինձ յօտարութիւն. խնայեա դու յիս՝՝ յաւուր չարի։
Զի ահ Տեառն կալաւ զիս, եւ առաջի նորա ոչ հանդարտեցից։
Ի կատարած. իմաստութիւն որդւոցն Կորխայ։
Տէր, զօրութիւն իմ եւ օգնութիւն իմ եւ ապաւէն իմ յաւուր չարեաց. առ քեզ հեթանոսք եկեսցեն ի ծագաց երկրէ եւ ասասցեն. Որպէս սուտ գործէին հարքն մեր կուռս,՝՝ եւ ոչ գոյր օգուտ ի նոցանէ։
Ակնկալութիւն Իսրայելի, Տէր, ամենեքեան որ թողին զքեզ՝ ամաչեսցեն. հեռացեալքն յերկրի գրեսցին, զի թողին զՏէր զաղբեւր ջրոյ կենաց։
Օրհնեալ լիցի մարդն որ յուսացաւ ի Տէր, եւ եղիցի Տէր յոյս նորա։
Եւ Տէր ի Սիոնէ գոչեսցէ, եւ յԵրուսաղեմէ տացէ զձայն իւր, եւ շարժեսցին երկինք եւ երկիր։
Քաղցր է Տէր. որոց սպասեն նմա՝՝ յաւուր նեղութեան, եւ ճանաչէ զերկիւղածս իւր։
Վասն այսորիկ առէք զսպառազինութիւնն Աստուծոյ, զի կարող լինիջիք ի դիմի հարկանել չարին յաւուրն չարութեան։