20 Եթէ առնիցէ՞ մարդ անձամբ անձին աստուածս՝ եւ նոքա չեն աստուածք։
եւ ետուն զաստուածս նոցա հրոյ, զի չէին աստուածք, այլ գործք ձեռաց մարդկան, փայտ եւ քար. եւ կորուսին զնոսա։
Ո՞ւր է աստուած Եմաթայն եւ Արփաթայ, եւ ո՞ւր է աստուած քաղաքին Սեփարուիմ՝՝. միթէ կարացի՞ն փրկել զՍամարիա ի ձեռաց իմոց։
եւ հրձիգ արարին զկուռս նոցա. քանզի չէին աստուածք, այլ ձեռագործք մարդկան, փայտեղէնք եւ քարեղէնք, եւ կորուսին զնոսա։
եթէ փոխեցի՞ն ազգքն զաստուածս իւրեանց, եւ նոքա ոչ են Աստուածք. եւ ժողովուրդ իմ փոխեաց զՓառս իւր, ուստի ոչ օգտիցին։
Որո՞վք այսոքիւք հաշտեցայց ընդ քեզ. որդիքն քո թողին զիս, եւ երդնուին ի չաստուածսն. յագեցուցի զնոսա՝ եւ շնային, եւ ի պոռնկանոցս օթեվանս առնէին։
Եւ տեսանէք եւ լսէք եթէ ոչ միայն զԵփեսացւոց, այլ գրեթէ զամենայն իսկ Ասիացւոց, Պաւղոսս այս հաւանեցուցեալ շրջեաց բազում ժողովս ասել թէ՝ Ոչ են աստուածք ձեռագործք։
Այլ թէ մեք կամ հրեշտակ յերկնից աւետարանեսցէ ձեզ աւելի քան զոր աւետարանեցաքն ձեզ, նզովեալ լիցի։
Այլ յայնժամ մինչ ոչն գիտէիք զԱստուած՝ ծառայէիք այնոցիկ որ ոչն էին ի բնէ աստուածք։