13 Եւ ընկեցից զձեզ յերկրէդ յայդմանէ յերկիր՝ զոր ոչ գիտացէք դուք եւ հարքն ձեր, եւ ծառայեսջիք անդ աստուածոց օտարաց ի տուէ եւ ի գիշերի, եւ ոչ արասցեն՝՝ ձեզ ողորմութիւն։
Այսպէս ասէ Տէր. Յաշխարումն նոցա մի՛ մտանիցես, եւ ի կոծ նոցա մի՛ երթիցես, եւ սուգ ի վերայ նոցա մի՛ առնուցուս. զի ի բաց արարի զխաղաղութիւն իմ ի ժողովրդենէն յայնմանէ, ասէ Տէր, եւ զողորմութիւնս եւ զգթութիւնս։
Եւ լքջիր եւ նկուն լիջիր ի ժառանգութենէ քումմէ զոր ետու քեզ. եւ հանից զքեզ ի ձեռս՝՝ թշնամեաց քոց յերկիր զոր ոչ գիտիցես. զի հուր վառեալ է՝՝ ի սրտմտութեան իմում, մինչեւ յաւիտեան բորբոքեսցի։
Յամօթ եղե՞ն զի պակասեցան. եւ ոչ որպէս ամաչեցեալք ամաչեցին, եւ զանարգանս իւրեանց ոչ առին ի միտ. վասն այնորիկ անկցին ի կործանումն իւրեանց՝՝, եւ ի ժամանակի այցելութեան իւրեանց սատակեսցին, ասէ Տէր։