զԱսորեստան՝՝ յելիցն արեւու, եւ զՅոյնս ի մտիցն արեւու. ոյք ուտէին զԻսրայէլ բերանալիր ամենայն բերանով։ Ի վերայ այսր ամենայնի ոչ դարձաւ բարկութիւն նորա, այլ տակաւին ձեռն իւր բարձրացեալ է։
Վասն այնորիկ տուր զորդիս նոցա ի սով, եւ ժողովեա զնոսա ի ձեռս սրոյ. եղիցին կանայք նոցա անորդիք եւ այրիք, եւ արք նոցա եղիցին կոտորեալք մահուամբ, եւ երիտասարդք նոցա անկեալք սրով ի պատերազմի։
Տէր, աչք քո ի հաւատս՝՝. տանջեցեր զնոսա, եւ նոցա ոչ ցաւեաց. վախճանեցեր զնոսա, եւ ոչ կամեցան ընդունել զխրատ. կարծրացուցին զերեսս իւրեանց քան զվէմ, եւ ոչ կամեցան դառնալ։
Ասա ցտունդ Իսրայելի. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւադիկ ես պղծեցից զսրբութիւնս իմ, զհպարտութիւն զօրութեան ձերոյ, զցանկալիս աչաց ձերոց, եւ յորս խնայենն անձինք ձեր. ուստերքն ձեր եւ դստերք ձեր որ ի ձէնջ մնացեալ են՝ ի սուր անկցին։
Եւ դու, որդի մարդոյ, ո՞չ ապաքէն յաւուր յայնմիկ յորժամ բարձից ի նոցանէ զօրութիւն նոցա եւ զհպարտութիւն պարծանաց նոցա, եւ զցանկալին աչաց նոցա եւ զհպարտութիւն անձանց նոցա, զուստերս եւ զդստերս նոցա,
Եւ մի՛ լինիք իբրեւ զհարս ձեր, զորս պատուհասէին՝՝ մարգարէքն առաջինք, եւ ասէին. Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Դարձարուք յամենայն ճանապարհաց ձերոց չարաց, եւ ի գնացից ձերոց չարաց. եւ ոչ լուան, եւ ոչ անսացին լսել ինձ, ասէ Տէր։