Եւ հալածեցից զնոսա սրով եւ սովով եւ մահուամբ, եւ տաց զնոսա ի շարժումն ամենայն թագաւորութեանց երկրի, ի նզովս եւ յապականութիւն եւ ի շչիւն եւ ի նախատինս ի մէջ ամենայն ազգաց ուր ցրուեցից զնոսա անդր.
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր. Դուք ոչ լուարուք ինձ կոչել արձակուրդ իւրաքանչիւր եղբօր իւրում, եւ իւրաքանչիւր մերձաւորի իւրում. ահաւասիկ ես կոչեցից ձեզ արձակուրդ, ասէ Տէր, ի սուր եւ ի սով եւ ի մահ. եւ տաց զձեզ ի ցրումն ընդ ամենայն թագաւորութիւնս երկրի։
Եւ ասէք թէ՝ Զի՞ է զի ոչ եհաս անիրաւութիւն հօրն՝ որդւոյն։ Զի որդին ողորմութիւն եւ արդարութիւն արար, զամենայն օրէնս իմ պահեաց եւ արար զնոսա, կելով կեցցէ։
Տացէ զքեզ Տէր ի պարտութիւն առաջի թշնամեաց քոց. ընդ մի ճանապարհ ելցես ի վերայ նոցա, եւ ընդ եւթն ճանապարհ փախիցես յերեսաց նոցա. եւ եղիցիս ցրուեալ ընդ ամենայն թագաւորութիւնս երկրի.
Եւ ցրուեսցէ զքեզ Տէր Աստուած քո՝՝ ընդ ամենայն ազգս, ի ծագաց երկրի մինչեւ ի ծագս երկրի, եւ ծառայեսցես անդ աստուածոց օտարաց, փայտից եւ քարանց, զորս ոչ գիտէիր դու եւ հարք քո։