Տէր, Աստուած Իսրայելի, դու արդար եւ ճշմարիտ ես, որ ոչ սպառեցեր զզաւակ մեր, այլ մնաց մեր արմատ եւ զաւակ մինչեւ ցայսօր. եւ արդ ահաւասիկ եմք այսօր առաջի քո յանօրէնութիւնս մեր, եւ ոչ եւս կարեմք ամբառնալ զգլուխ մեր եւ կալ առաջի երեսաց քոց. զի բազմացան անօրէնութիւնք մեր եւ չարիք առաւել քան զգլուխս մեր՝՝։
Խրատեսցէ զքեզ ապստամբութիւնդ քո, եւ չարիք՝՝ քո կշտամբեսցեն զքեզ. եւ ծանիցես եւ տեսցես, թէ չար եւ դառն է քեզ թողուլն զիս, ասէ Տէր Աստուած քո. եւ ոչ հաճեցայ ընդ քեզ, ասէ Տէր Աստուած քո՝՝։
Ննջեցաք ամօթով մերով, եւ ծածկեցին զմեզ անարգանք մեր. քանզի առաջի Աստուծոյ մերոյ մեղաք մեք եւ հարքն մեր ի մանկութենէ մերմէ մինչեւ ցայսօր. եւ ոչ լուաք ձայնի Տեառն Աստուծոյ մերոյ։
Եւ ասէ ցիս Տէր յաւուրս Յովսեայ արքայի. Տեսե՞ր զինչ գործեաց բնակիչդ Իսրայելի՝՝. գնաց առանձինն ի վերայ ամենայն լերանց բարձանց՝ եւ ի ներքոյ ամենայն անտառախիտ ծառոց, եւ անդ պոռնկեցաւ։
Վասն այնորիկ եհար զնոսա առեւծ յանտառէ, եւ գայլ մինչեւ ի տունս նոցա՝՝ սատակեաց զնոսա. զարթեաւ ինձ ի վերայ քաղաքաց նոցա, եւ ամենեքեան որ ելանիցեն ի նոցանէ՝ անկցին գէշ. զի յաճախեցին զամպարշտութիւնս իւրեանց, զօրացան յապստամբութեան իւրեանց։
Արդ մեք զի՞ նստիցիմք. այլ ժողովեցարուք՝ եւ մտցուք ի քաղաքս ամուրս, եւ անդր անկցուք. զի Տէր Աստուած մեր ընկէց՝՝ զմեզ, եւ արբոյց մեզ ջուր դառնութեան, զի մեղաք առաջի նորա։
թէ ոչ վասն բարկութեան թշնամեաց. զի մի՛ երկայնակեացք լինիցին, եւ զի մի՛՝՝ բարձրասցին հակառակորդքն եւ ասիցեն, թէ՝ Ձեռն մեր բարձր եւ ոչ Տէր արար զայս ամենայն։