5 Եղինք ի վայրի ծնան, եւ թողին զծնունդս, զի ոչ գոյր բանջար։
Նեփթաղիմ ծառ բարձրացեալ, աճեցուցանել արմտեօք, զգեցուցանել արմտեօք զգեղեցկութիւն։
Առ քեզ, Տէր, կարդացի, եւ առ Աստուած իմ աղաղակեցի։
ջուրն Նեմերիմայ պակասեսցէ եւ ցամաքեսցի. եւ խոտ նորա նուազեսցէ, եւ դեղ դալար անդ մի՛ գտցի։ Միթէ եւ այնպէս ապրելո՞ց իցէ։
Զի՞նչ համբարեցից ի նոսա. լացին՝՝ դասակք անդւոց, զի ոչ գոյր նոցա արօտ, եւ հօտք խաշանց սատակեցան։