4 Եւ գործ երկրին պակասեաց՝՝, զի ոչ գոյր անձրեւ ի վերայ երկրի, յամօթ եղեն մշակք, ծածկեցին զգլուխս իւրեանց։
զի եւ անտի եւս ձեռս ի գլուխ ելցես. զի մերժեաց Տէր զյոյսն քո, եւ ոչ եւս աջողեսցիս ի նմա։
Եւ ստացար հովիւս բազումս ի գայթակղութիւն քեզ.՝՝ երեսք կնոջ պոռնկի եղեն քո, անամօթեցար առ ամենեսեան։
Ողբացէք, մշակք, ստացուածովք՝՝ ի վերայ ցորենոյ եւ գարւոյ. զի կորեան կութք յագարակէ.
Խայտացին երինջք ի մսուրս իւրեանց. ապականեցան՝՝ գանձք, տապալեցան շտեմարանք, զի խորշակահար եղեւ ցորեան։
Եւ եթէ տակաւին ոչ լսիցէք ինձ՝ յաւելից խրատել զձեզ եւթնպատիկ ի վերայ մեղացն ձերոց։
Եւ ժողովեսցին՝՝ երկու եւ երեք քաղաք ի մի քաղաք ըմպել ջուր, եւ մի՛ յագեսցին՝՝. եւ ոչ դարձարուք առ իս, ասէ Տէր։
զծծումբն եւ զաղն այրեցեալ. յամենայն ի հող նորա մի՛ սերմանեսցի եւ մի՛ բուսցի, եւ մի՛ ելցէ ի վերայ նորա ամենայն դեղ դալար, որպէս կործանեցան Սոդոմ եւ Գոմոր, Ադամա եւ Սեբոյիմ, զորս կործանեաց Տէր սրտմտութեամբ եւ բարկութեամբ։