22 Միթէ իցէ՞ ի կուռս հեթանոսաց՝ որ տեղասցէ, կամ թէ երկի՞նք տայցե՞ն զլրութիւն իւրեանց. ո՞չ ապաքէն դու ես նոյն Տէր Աստուած մեր, եւ ակնկալցուք քեզ, զի դու արարեր զայս ամենայն։
լուիցես յերկնից եւ քաւեսցես զմեղս ծառայից քոց եւ ժողովրդեան քո Իսրայելի. զի ցուցցես նոցա ճանապարհ բարի գնալ ի նա, եւ տացես անձրեւ յերկիր քո զոր ետուր ժողովրդեան քում ի ժառանգութիւն։
Յայնժամ եղիցի անձրեւ սերմանեաց երկրին քում, եւ հաց արդեանց երկրի քո եղիցի յագուրդ եւ ի պարար. եւ ճարակեսցին խաշինք քո յաւուր յայնմիկ ի տեղւոջ պարարտութեան եւ յանդորրու.
Տէր, զօրութիւն իմ եւ օգնութիւն իմ եւ ապաւէն իմ յաւուր չարեաց. առ քեզ հեթանոսք եկեսցեն ի ծագաց երկրէ եւ ասասցեն. Որպէս սուտ գործէին հարքն մեր կուռս,՝՝ եւ ոչ գոյր օգուտ ի նոցանէ։
եւ ոչ ասացին ի սիրտս իւրեանց. Երկիցուք ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ, որ տայ մեզ զանձրեւ զկանուխ եւ զանագան, ըստ ժամանակի լրութեան հրամանի հնձոց, եւ պահեսցէ զմեզ՝՝։
Եւ ընթասցի զհետ հոմանեաց իւրոց, եւ մի՛ հասցէ նոցա. խնդրեսցէ զնոսա, եւ մի՛ գտցէ զնոսա. եւ ասասցէ. Երթայց եւ դարձայց առ այրն իմ առաջին, զի յայնժամ բարի էր ինձ քան արդ։
Եւ արգելի ի ձէնջ զանձրեւ երիւք ամսովք յառաջ քան զկութս. ի մի քաղաք տեղացի, եւ ի միւս քաղաք ոչ տեղացի. մի վիճակ թացից, եւ ի միւսն յորում ոչ տեղացից ցամաքեսցի։
Եւ հովուեսցեն զԱսորեստանեայն՝՝ սրով, եւ զերկիրն Նեբրովթայ ի պատնիշի իւրում. եւ փրկեսցէ զքեզ՝՝ յԱսորեստանւոյն՝ յորժամ եկեսցէ յերկիր ձեր, եւ յորժամ հասցէ ի վերայ սահմանաց ձերոց՝՝։
Բացցէ քեզ Տէր զգանձսն բարութեան իւրոյ զերկինս, տալ անձրեւ ի ժամանակի իւրում երկրին քո, օրհնել զամենայն գործս ձեռաց քոց. եւ տացես փոխ ազգաց բազմաց, եւ դու ոչ առնուցուս փոխ։