սիրտ Մովաբացւոյն գոչէ յանձն իւր մինչեւ ի Սեգովր, քանզի երինջ երեմեան է՝՝. եւ ընդ ելսն Ղուիթա լալով ելցեն առ քեզ ի ճանապարհին Արոնիիմ, գոչէ բեկումն եւ շարժումն.
Զի այգի Տեառն զօրութեանց՝ տունն Իսրայելի է, եւ մարդն Յուդայ՝ նորատունկ սիրելի. մնացի զի արասցէ իրաւունս, եւ արար անիրաւութիւն, եւ ոչ արդարութիւն՝ այլ աղաղակ։
Մինչեւ յե՞րբ սուգ ունիցի երկիր, եւ խոտ ամենայն վայրի ցամաքեսցի. ի չարեաց բնակչաց երկրին ապականեցան անասուն եւ թռչուն. զի ասացին թէ՝ Ոչ տեսցէ Աստուած զճանապարհս մեր։
Կործանեցին յերկիր զդրունս նորա, եւ խորտակեցին զնիգս նորա. թագաւորք նոցա եւ իշխանք նոցա ի մէջ հեթանոսաց. ոչ գոյին օրէնք եւ մարգարէք, եւ ոչ էին այնք որ տեսանէին՝՝ տեսիլս ի Տեառնէ։
Վասն այնորիկ սուգ առցէ երկիր, եւ նուաղեսցի ամենայն բնակչօք իւրովք, եւ գազանօք անապատի, եւ սողնովք երկրի՝՝, եւ թռչնովք երկնից. եւ ձկունք ծովու պակասեսցին։
Եւ ածից սուր ի վերայ երկրի՝՝, եւ ի վերայ ցորենոյ եւ ի վերայ գինւոյ եւ ի վերայ իւղոյ, եւ ի վերայ ամենայն բուսոյ երկրի եւ ի վերայ մարդկան եւ ի վերայ անասնոյ, եւ ի վերայ ամենայն վաստակոց ձեռաց։
եթէ վաղիւ ի սոյն ժամու առաքեցից առ քեզ այր յերկրէն Բենիամինի, եւ օծցես զնա իշխան ի վերայ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի. եւ փրկեսցէ զժողովուրդ իմ ի ձեռաց այլազգեացն. զի հայեցայ ի տառապանս ժողովրդեան իմոյ, քանզի եհաս գոչիւն նոցա առ իս։