եւ ասեն. Զի՞ է զի պահեցաք մեք՝ եւ դու ոչ տեսեր, խոնարհեցուցաք զանձինս մեր՝ եւ դու ոչ գիտացեր։ Զի յաւուրս պահոց ձերոց գտանին կամք ձեր կատարեալ, եւ կսկծեցուցանէք զամենեսեան որ ընդ ձեռամբ ձերով են։
Եւ դու մի՛ կար յաղօթս վասն ժողովրդեանդ այդորիկ, եւ մի՛ աղաչեր վասն դոցա խնդրուածովք եւ պաղատիր. զի ոչ լսեմ ի ժամանակի յորում կարդասցեն առ իս, ի ժամանակի չարեաց իւրեանց։
Ծիւրեալ ախտիւ մեռցին, մի՛ կոծեսցին եւ մի՛ թաղեսցին, այլ խայտառակ՝՝ եղիցին ընդ երեսս երկրի. սրով անկցին եւ սովով սպառեսցին. եւ եղիցին դիակունք նոցա ի կերակուր թռչնոց երկնից եւ գազանաց երկրի։
Եւ արդ ահա հասեալ է զոր՝՝ ի քաղաքս առնուլ զսա, եւ մատնեցաւ քաղաքս ի ձեռս Քաղդէացւոցն որ տան ընդ սմա պատերազմ յերեսաց սրոյ եւ սովոյ եւ մահու. որպէս եւ խօսեցար նոյնպէս եւ եղեւ, զոր դու իսկ տեսանես։
Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Եւ եթէ զչորեսին իսկ զանհնարին վրէժսն արձակեցից, զսուր եւ զսով եւ զգազանս չարս եւ զմահ ի վերայ Երուսաղեմի՝ սատակել ի նմանէ զմարդ եւ զանասուն,
Եւ զոր եսն ատէի՝ առնէիք. ծածկեցէք արտասուօք զսեղան իմ, եւ լալով եւ քքովք յաշխատութեանց. Եթէ արժա՞ն ինչ իցէ միւսանգամ հայել ի պատարագս ձեր, եւ կամ առնուլ ընդունելութիւն՝՝ ի ձեռաց ձերոց։
Եւ տեսի, եւ ահա ձի շլոռոս, եւ որ նստէրն ի վերայ նորա՝ ունէր զՄահ՝՝, եւ Դժոխք երթային զհետ նորա. եւ տուաւ նմա իշխանութիւն չորրորդ մասին աշխարհի սատակել սրով եւ սովով եւ մահուամբ եւ գազանօք երկրի։