Օր խաւարի եւ միգի, օր ամպոյ եւ մառախղոյ. իբրեւ առաւօտ տարածեսցի ի վերայ լերանց, զօր բազում եւ հզօր, նման նմա ոչ եղեւ յաւիտենից, եւ զհետ նորա ոչ եւս յաւելցի լինել ազգաց մինչեւ յազգս։
Եւ տուաւ նմա խորշակահար առնել զմարդիկ հրով. եւ տապացան մարդիկ ի տապ մեծ, եւ հայհոյեցին զԱստուած որ ունի իշխանութիւն ի վերայ հարուածոցս այսոցիկ. եւ ոչ ապաշխարեցին ի փառս Աստուծոյ։