4 Առ զսփածանելիդ, զոր ստացար, ի միջոյ քումմէ, եւ արի գնա յափն Եփրատու, եւ թաքուսցես զդա անդ ի ծակ վիմի։
Խոստովան եղէց քեզ, Տէր, բոլորով սրտիւ իմով. առաջի հրեշտակաց սաղմոս ասացից քեզ։
Եւ եղեւ բան Տեառն առ իս կրկին անգամ, եւ ասէ.
Երկնեա եւ զօրացիր, եւ մերձեաց՝՝, դուստր Սիոնի, իբրեւ զծննդական. զի այժմ ելցես ի քաղաքէ, եւ բնակեցուցից զքեզ՝՝ ի դաշտի, եւ հասցես մինչեւ ի Բաբելոն. եւ անտի փրկեսցէ զքեզ՝՝ եւ անտի ապրեցուսցէ զքեզ Տէր Աստուած քո՝՝ ի ձեռաց թշնամեաց քոց։
Եւ ինքն Յովհաննէս ունէր հանդերձ ի ստեւոյ ուղտու, եւ գօտի մաշկեղէն ընդ մէջ իւր, եւ կերակուր նորա էր մարախ եւ մեղր վայրենի։