1 Արդար ես դու, Տէր, եւ մատուցից առաջի քո աղերս՝՝. բայց խօսեցայց զիրաւունս. զի՞ է զի ճանապարհք ամպարշտաց յաջողեալ են, եւ երջանկացան ամենեքեան որ արհամարհեն զարհամարհանս։
Տէր, Աստուած Իսրայելի, դու արդար եւ ճշմարիտ ես, որ ոչ սպառեցեր զզաւակ մեր, այլ մնաց մեր արմատ եւ զաւակ մինչեւ ցայսօր. եւ արդ ահաւասիկ եմք այսօր առաջի քո յանօրէնութիւնս մեր, եւ ոչ եւս կարեմք ամբառնալ զգլուխ մեր եւ կալ առաջի երեսաց քոց. զի բազմացան անօրէնութիւնք մեր եւ չարիք առաւել քան զգլուխս մեր՝՝։
Գոյ ընդունայնութիւն որ եղեալ է ի վերայ երկրի. զի են արդարք՝ որոց ժամանեն առ նոսա գործք ամպարշտաց, եւ են ամպարիշտք զի հասանեն նոցա իբրեւ զգործս արդարոց. եւ ասացի ես թէ՝ Սակայն եւ այն ընդունայնութիւն է։
Քանզի եւ եղբարքն քո եւ տուն հօր քո, եւ նոքա դաւեցին քեզ, եւ նոքին աղաղակեցին զկնի քո, կուտեցան ի վերայ քո. մի՛ հաւատար նոցա զի խօսեսցին զքէն չարութիւն։՝՝
Այլ Տէր արդար է ի միջի նորա. եւ ոչ արասցէ անիրաւութիւն. ընդ առաւօտս կանխաւ տացէ զիրաւունս իմ ի լոյս, եւ ոչ թաքիցէ. եւ ոչ ծանիցէ զանիրաւութիւն ի պահանջել,
Որ բարկացուցանէք զԱստուած՝՝ բանիւք ձերովք, եւ ասէք. Ի՞ւ բարկացուցաք զնա. յասելն ձեր թէ՝ Ամենայն որ զչար գործէ՝ բարւոք թուի առաջի Տեառն, եւ ընդ այն իսկ հաճեցաւ նա. եւ՝ Ո՞ւր է Աստուած արդարութեան։