12 Եւ գնասցեն քաղաքք Յուդայ եւ բնակիչք Երուսաղեմի, եւ աղաղակեսցեն առ դիսն իւրեանց որոց արկանէին խունկս, եւ փրկելով ոչ փրկեսցեն զնոսա ի ժամանակի չարեաց իւրեանց։
Ժողովեցարուք եւ եկայք, խորհեցարուք ի միասին, ապրեալքդ ի հեթանոսաց. ոչ ծանեան որ բարձեալ բերէին զփայտն դրօշեալ՝՝. եւ կային յաղօթս առ աստուածս որ ոչ փրկէին զնոսա։
Զի մոռացաւ զիս ժողովուրդ իմ, տարապարտուց արկին խունկս. եւ տկարասցին ի ճանապարհս իւրեանց ի վիճակս յաւիտենից, ելանել ի շաւիղս, ուր ոչ իցէ ճանապարհ գնալոյ՝՝,
Եւ ո՞ւր են աստուածքն քո զոր արարեր քեզ. յարիցեն եւ փրկեսցեն՝՝ զքեզ ի ժամանակի չարեաց քոց. զի ըստ թուոյ քաղաքացն քոց էին քեզ աստուածքն քո, Յուդա. եւ ըստ թուոյ անցիցն Երուսաղեմի զոհէին Բահաղու։՝՝