Եւ ոչ ածին զմտաւ զի ոչ ծանեան խորհրդովք՝ թէ զկէս փայտին այրեցին ի հուր, եւ ի վերայ կայծականց նորա հաց արարին, եւ միս խորովեցին եւ կերան, եւ զկէսն ի նմանէ արարին պատկեր եւ երկիր պագանեն նմա։
Ցփայտն ասացին թէ՝ Հայր իմ ես դու, եւ քարին թէ՝ Դու ծնար զիս. եւ դարձուցին յիս զթիկունս եւ ոչ զերեսս իւրեանց. եւ ի ժամանակի չարեացն իւրեանց ասասցեն. Արի եւ փրկեա զմեզ։
Զի հարցուկք բարբառեցան աշխատութիւնս՝՝, եւ ըղձապատումք տեսիլս սուտս եւ երազս սուտս խօսէին, եւ ի զուր մխիթարէին. վասն այնորիկ ցամաքեցան իբրեւ խաշինք, եւ չարագնեցան, զի ոչ գոյր բժշկութիւն՝՝։