Զի ահաւասիկ ես միախուռն կոչեցից զամենայն թագաւորութիւնս՝՝ թագաւորութեանց ի հիւսիսոյ երկրէ, ասէ Տէր. եկեսցեն եւ արկցեն զիւրաքանչիւր աթոռ ի վերայ սեմոց դրանցն Երուսաղեմի, եւ ի վերայ ամենայն պարսպաց նորա շուրջանակի, եւ ի վերայ ամենայն քաղաքաց Հրէաստանի։
ահաւասիկ ես առաքեմ, եւ առից զամենայն ազգս հիւսիսոյ, ասէ Տէր, եւ զՆաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց զծառայ իմ, եւ ածից զնոսա ի վերայ երկրիդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա, եւ ի վերայ ամենայն ազգաց որ շուրջ զդովաւ. եւ աւերեցից զդոսա, եւ տաց զդոսա յապականութիւն եւ ի շչիւն եւ ի նախատինս՝՝ յաւիտենից։
Զի ահաւասիկ ես ածից ի վերայ ձեր ազգ ի հեռաստանէ, տունդ Իսրայելի, ասէ Տէր, ազգ որ առաջին, ազգ որ յաւիտենից, ազգ որոյ ոչ լսիցես զլեզու նորա, եւ ոչ իմանայցես զխօսս նորա։
Զօրացարուք, որդիք Բենիամինի, ի մէջ Երուսաղեմի. փող հարէք ի Թեկուէ, եւ ի վերայ Բեթաքարմայ առէք նշան. զի չարիք կարկառեալ գան ի հիւսիսոյ, եւ բեկումն մեծ եղիցի՝՝
Սուգ առին ճանապարհք Սիոնի, զի ոչ գոյր երթեւեկ տօնից տարեկանաց նորա. ամենայն դրունք նորա եղեն յապականութիւն, եւ քահանայք նորա հաշեն հառաչեն՝՝ եւ յոգւոց հանեն. կուսանք նորա ի գերութիւն վարեցան՝՝, եւ ինքն դառնացեալ յանձն իւր։