Ես բարկացեալ էի ի վերայ ժողովրդեան իմոյ, զի պղծեցին՝՝ զժառանգութիւն իմ. ես մատնեցի զնոսա ի ձեռս քո, եւ դու ոչ արարեր ի վերայ նոցա ողորմութիւն. ծանրացուցեր զլուծ ծերոց յոյժ.
Այսպէս ասէ Տէր, որ ետ զարեգակն ի լոյս տուընջեան, հաստատութեամբ, զլուսին եւ զաստեղս ի լոյս գիշերոյ, եւ աղաղակ ի ծովու, եւ գոչեն ալիք նորա՝՝, Տէր ամենակալ անուն է նորա.
Զի ահաւասիկ ես եմ՝ որ հաստատեմ զերկինս եւ հաստատեմ զհողմս. եւ պատմէ ի մէջ մարդկան զօծեալ իւր, առնէ առաւօտ եւ մէգ, եւ ելանէ՝՝ ի վերայ բարձանց երկրի. Տէր Աստուած ամենակալ՝՝ անուն է նորա։