17 Եւ դու պնդեա զմէջ քո, արի եւ ասա նոցա զամենայն զոր միանգամ պատուիրեմ քեզ. մի՛ երկիցես յերեսաց նոցա, եւ մի՛ զանգիտիցես առաջի նոցա, զի ընդ քեզ եմ ես ի փրկել զքեզ, ասէ Տէր՝՝։
Եւ ասէ Եղիսէ ցԳէեզի. Ած գօտի ընդ մէջ քո, եւ առ զցուպդ իմ ի ձեռին քո եւ երթ. եւ եթէ գտանիցես զայր ոք՝ մի՛ օրհնեսցես զնա, եւ եթէ օրհնեսցէ զքեզ այր ոք՝ մի՛ տացես նմա պատասխանի. եւ դիցես զցուպդ իմ ի վերայ երեսաց մանկանն։
Բայց ես ահաւադիկ եդի զքեզ այսօր իբրեւ զքաղաք ամուր եւ իբրեւ զսիւն երկաթի եւ իբրեւ զպարիսպ պղնձի ամուր՝ ամենայն՝՝ թագաւորաց Հրէաստանի եւ իշխանաց նորա եւ քահանայից նորա եւ ժողովրդեան երկրին։
Եւ ասէ Երեմիա ցամենեսին ցիշխանսն եւ ցամենայն ժողովուրդն. Տէր առաքեաց զիս մարգարէանալ ի վերայ տանդ այդորիկ եւ ի վերայ քաղաքիս զամենայն բանսդ զոր լուարուք։
Այսպէս ասէ Տէր. Կաց ի սրահի տանն Տեառն, եւ մարգարէասցիս ամենայն տանն՝՝ Յուդայ ոյք գայցեն երկիր պագանել ի տանն Տեառն՝ զամենայն բանսդ զոր կարգեցի առ քեզ մարգարէանալ՝՝ նոցա. մի՛ հատանիցես ինչ ի բանիցդ։
այլ յառաջագոյն չարչարեալք եւ թշնամանեալք որպէս եւ դուք իսկ գիտէք, ի մէջ Փիլիպեցւոց, համարձակեցաք Աստուծով մերով՝ պատմել ձեզ զաւետարանն Աստուծոյ մեծաւ պատերազմաւ։