Եւ Տէր Աստուած՝՝ զօրութեանց որ տնկեաց զքեզ՝ խօսեցաւ ի վերայ քո չարիս փոխանակ չարեաց տանն Իսրայելի, եւ տանն Յուդայ. զի արարին անձամբ անձանց ի բարկացուցանել զիս, յարկանել նոցա խունկս Բահաղու։
ահաւասիկ ես առաքեմ, եւ առից զամենայն ազգս հիւսիսոյ, ասէ Տէր, եւ զՆաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց զծառայ իմ, եւ ածից զնոսա ի վերայ երկրիդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա, եւ ի վերայ ամենայն ազգաց որ շուրջ զդովաւ. եւ աւերեցից զդոսա, եւ տաց զդոսա յապականութիւն եւ ի շչիւն եւ ի նախատինս՝՝ յաւիտենից։
Ահաւասիկ ես ածից զնոսա յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ժողովեցից զնոսա ի ծագաց երկրէ ի տօնն պասեք. եւ ծնցին որդիս ի բազմութիւն յոյժ՝՝. ի միջի նոցա կոյրն, կաղն, յղին եւ ծնեալն, միահամուռ ժողովուրդ մեծ, դարձցին այսր։
Այսպէս ասէ Տէր. Ահաւադիկ ջուրք ելանեն ի հիւսիսոյ, եւ եղիցին հեղեղատք յողողանել, եւ ողողեսցեն զերկիրն լրիւ իւրով, զքաղաքն եւ զբնակիչս նորա. բողոք բարձցեն մարդիկ եւ աղաղակեսցեն ամենայն բնակիչք երկրին։
Զի ահաւասիկ ես յարուցից եւ ածից ի վերայ Բաբելացւոց զժողովս ազգաց մեծամեծաց յերկրէ հիւսիսոյ, եւ ճակատեսցին զնովաւ. եւ անտի ըմբռնեսցի, իբրեւ նետ իմաստուն պատերազմողի՝ որ ոչ դարձցի ունայն։
Զօրացարուք, որդիք Բենիամինի, ի մէջ Երուսաղեմի. փող հարէք ի Թեկուէ, եւ ի վերայ Բեթաքարմայ առէք նշան. զի չարիք կարկառեալ գան ի հիւսիսոյ, եւ բեկումն մեծ եղիցի՝՝
Եւ տեսի եւ ահա հողմ վերացեալ՝՝ գայր ի հիւսիսոյ, ամպ մեծ ի կողման նորա՝՝, եւ հուր փայլատակէր ի նմանէ. եւ լոյս շուրջ զնովաւ, եւ ի մէջ նորա իբրեւ զտեսիլ բազմագունի ականց՝ եւ ճառագայթք ի նմա՝՝։
Եւ զհիւսիսայինն հալածեցից ի ձէնջ, եւ մերժեցից զնա յերկիր անջուր. եւ ապականեցից զառաջ նորա ի ծովն առաջին, եւ զվերջ՝՝ նորա ի ծովն վերջին. եւ ելցէ շարաւ նորա, եւ բուրեսցէ հոտ նորա. զի մեծացան գործք նորա։