Եւ ի ցեղէն Բենիամինի, զԳաբա՝ եւ զզատուցեալսն նորա, եւ զԳաղեմէթ՝ եւ զզատուցեալսն նորա, եւ զՂաբեէ՝ եւ զզատուցեալսն նորա,՝՝ զԱնաթովթ՝ եւ զզատուցեալսն նորա, զԱնքովս՝ եւ զզատուցեալսն նորա.՝՝ ամենայն քաղաքք չորեքտասան, քաղաքք տոհմից իւրեանց։
Եւ ասաց ողբս Երեմիաս ի վերայ Յովսեայ, եւ ամենայն իշխանքն արք եւ կանայք, ասացին զողբսն ի վերայ Յովսեայ մինչեւ ցայսօր, եւ ետուն զայն իբրեւ հրամանաւ ի մէջ Իսրայելի. եւ ահա գրեալք են ի ճառս ողբոցն։
առ ի լնուլ բանին Տեառն ի բերանոյ Երեմիայի, մինչեւ ընկալաւ երկիրն զշաբաթս իւր. եւ շաբաթանալով զամենայն աւուրս աւերածոյն իւրոյ, շաբաթացաւ ի կատարումն ամացն եւթանասնից։
Յառաջնում ամին Կիւրոսի արքային Պարսից, ի կատարել բանին Տեառն ի բերանոյ Երեմիայի մարգարէի, զարթոյց Տէր զոգին Կիւրոսի թագաւորին Պարսից, եւ ետ հրաման պատուիրանի յամենայն թագաւորութեան իւրում, եւ գրեաց առ ամենեսեան օրինակ զայս.
Տեսիլ Եսայեայ որդւոյ Ամովսայ, զոր ետես ի վերայ Հրէաստանի եւ ի վերայ Երուսաղեմի՝ ի թագաւորութեանն Ոզիայ եւ Յովաթամայ եւ Աքազու եւ Եզեկեայ, որ թագաւորեցին Հրէաստանի։
եւ եկն եհաս ի դուռն Բենիամինի. եւ անդ էր այր մի առ ում մտեալ էր նորա, անուն Սարու՝՝ որդի Սեղեմեայ, որդւոյ Անանեայ. կալաւ զԵրեմիա մարգարէ եւ ասէ. Առ Քաղդէացիսն փախուցեալ երթաս։
Պատգամք Ամովսայ որ եղեն յԱկկարիմ՝՝ Թեկուայ, զորս ետես ի վերայ Երուսաղեմի յաւուրս Ոզիայ արքայի Հրէաստանի, եւ յաւուրս Յերոբովամայ որդւոյ Յովասայ արքայի Իսրայելի, երկուք ամօք յառաջ քան զգետնաշարժն. եւ ասէ.
Եւ առաքեաց Ամասիա քուրմ Բեթելայ առ Յերոբովամ արքայ Իսրայելի, եւ ասէ. Ժողովս կուտէ ի վերայ քո Ամովս ի մէջ տանս Իսրայելի, եւ երկիրս ոչ կարէ հանդարտել ամենայն բանից նորա.