2 Զի մեծութիւնդ ձեր յոչինչ է, եւ հանդերձք ձեր՝ կերակուր ցեցոյ։
որ իբրեւ զտիկ հնացեալ են՝՝, կամ իբրեւ զձորձս ցեցակեր։
Զի զարդարութիւնս քո ոչ ծածկեցի ի սրտի իմում, զճշմարտութիւն քո եւ զփրկութիւն քո. ասացի եւ ոչ թաքուցի զողորմութիւնս քո, եւ ճշմարտութիւնս քո ի ժողովրդենէ մեծէ։
Զի ահաւասիկ Տէր Տէր օգնական է ինձ, ո՞վ է որ չարչարիցէն զիս։ Ահաւադիկ դուք ամենեքեան իբրեւ զձորձս հնասջիք՝՝, եւ ցեց մեցամէս կերիցէ զձեզ։
զի իբրեւ ձորձք ընդ ժամանակաւ մաշեսցին՝՝, եւ իբրեւ զասր որ ուտիցի ի ցեցոյ. բայց արդարութիւն իմ յաւիտեան կացցէ, եւ փրկութիւն իմ ազգաց յազգս։
Ձայն արար կաքաւ, ժողովեաց զոր ոչ իւր ծնեալ,՝՝ որ ժողովէ զմեծութիւն առանց իրաւանց, ի կէս աւուրց իւրոց թողցէ զնա, եւ ի վախճանի իւրում եղիցի անզգամ։
Եւ ես իբրեւ զխռով եղէց Եփրեմի, եւ իբրեւ զխայթոց՝՝ տանն Յուդայ։
Վաճառեցէք զինչս ձեր եւ տուք ողորմութիւն. եւ արարէք ձեզ քսակս առանց հնանալոյ, գանձ անպակաս յերկինս. ուր ոչ գող մերձենայ եւ ոչ ցեց ապականէ։
Եթէ մտցէ ի ժողովուրդ ձեր այր որ ունիցի մատանի ոսկի եւ հանդերձս պայծառս, մտանիցէ անդր եւ աղքատ ոք ի հանդերձս աղտեղիս,
յանեղծ եւ յանարատ եւ յանթառամ ժառանգութիւնն որ պահեալ է յերկինս ձեզ,