Եւ ասէ ցնա. Եւ ես մարգարէ եմ իբրեւ զքեզ. եւ հրեշտակ Տեառն խօսեցաւ ընդ իս եւ ասէ. Դարձո զնա առ քեզ ի տուն քո, եւ կերիցէ հաց եւ արբցէ ջուր։ Եւ ստեաց նմա։
զի ասացէք. Եդաք ուխտ ընդ դժոխս, եւ ընդ մահու դաշինս կռեցաք. մրրիկ փոթորկեալ եթէ յարիցէ՝ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր. զի եդաք սուտ զյոյսն մեր, եւ ստութեամբ ծածկեցաք։
Ահաւասիկ ես ի վերայ մարգարէիցդ որ մարգարէանան երազս ստութեան, ասէ Տէր, եւ պատմեն զայն, եւ մոլորեցուցանեն զժողովուրդն իմ ստութեամբ իւրեանց եւ մոլորութեամբ իւրեանց. եւ ես ոչ առաքեցի զնոսա, եւ ոչ պատուիրեցի նոցա. եւ օգտութիւն ինչ ոչ օգտեսցեն ժողովրդեանդ այդմիկ, ասէ Տէր։
Ի վերայ մարգարէից բեկաւ սիրտ իմ յիս, շարժեցան ամենայն ոսկերք իմ. եւ եղէ իբրեւ զայր մի աղճատեալ, եւ իբրեւ զայր մի չարալլուկ ի գինւոյ, յերեսաց Տեառն, եւ յերեսաց մեծվայելչութեան փառաց՝՝ նորա։
Մարգարէքն տեսին քեզ տեսիլս զուր տարապարտուց եւ անօգուտ. եւ ոչ յայտնեցին քեզ զանիրաւութիւնս քո, զի դարձ լիցի քեզ ի գերութենէ քումմէ. այլ պատմեցին քեզ առեղծուածս սնոտի, եւ մերժումն ի տեղւոջէ իւրմէ։
եւ բամբասէին զիս՝՝ առաջի ժողովրդեան իմոյ վասն ափոյ միոյ գարւոյ եւ կոտորոյ միոյ հացի, սպանանել զանձինս որ ոչ էին մահապարտք, եւ ապրեցուցանել զանձինս որոց ոչ էր պարտ կեալ, ի բարբառելն ձեր յականջս ժողովրդեանն, որ ախորժէ զբարբառ նանրութեան։
Փոխանակ զի խոտորէիք զսիրտ արդարոյն անիրաւութեամբ՝՝ եւ իմ ոչ էր թիւրեալ զնա. եւ զօրացուցանէիք զձեռս անօրինին՝ չդառնալ ամենեւին յանօրէնութենէ իւրմէ, եւ՝՝ ի ճանապարհաց իւրոց չարաց եւ կեալ։
Այսպէս ասէ Տէր. Ի վերայ երից ամպարշտութեանց որդւոցն Յուդայ, եւ ի վերայ չորիցն՝ ոչ դարձայց ի նմանէն՝՝, փոխանակ զի մերժեցին զօրէնս Տեառն եւ զհրամանս նորա ոչ պահեցին, եւ մոլորեցուցին զնոսա սնոտեօք իւրեանց զոր արարին,՝՝ զորոց զհետ գնացին հարքն նոցա։
Այսպէս ասէ Տէր ի վերայ մարգարէիցն՝ որ մոլորեցուցանեն զժողովուրդ իմ, որ խածանեն ատամամբք իւրեանց, եւ քարոզեն նմա զխաղաղութիւն. եւ ոչ տուաւ՝՝ ի բերան նոցա, եւ յարուցին ի վերայ նորա պատերազմ։
Եւ ըմբռնեցաւ գազանն եւ որ ընդ նմա սուտ մարգարէն որ առնէր զնշանսն առաջի նորա, եւ զորս մոլորեցոյց եւ ետ առնուլ՝՝ զդրոշմ գազանին, եւ զերկրպագուս պատկերի նորա. եւ կենդանւոյն արկին զնոսա՝՝ ի լիճ հրոյ այրեցելոյ ծծմբով։
Եւ ասէ ցնա պատանին. Ահա այր Աստուծոյ է ի քաղաքիս յայսմիկ, այր փառաւոր, եւ զամենայն զոր ինչ խօսիցի՝ լինելով լինի. եւ արդ երթիցուք անդր, զի պատմեսցէ մեզ զճանապարհս մեր, եւ գնասցուք։