Եւ արդ ուխտեսցուք ուխտս առաջի Տեառն Աստուծոյ մերոյ հանել զամենայն կանայս այլազգիս եւ զզաւակս որ ի նոցանէ. եւ արդ որպէս կամիս արի եւ կեցո զսոսա օրինօքն Տեառն Աստուծոյ եւ որպէս պատուիրանք հրամայեն.
եւ հայեսցին յերկիր ի խոնարհ, եւ ահա կարօտութիւն եւ տառապանք եւ խաւար, նեղութիւն եւ անձկութիւն, եւ մութ. զի ոչ ոք կարիցէ տեսանել. եւ որ իցէ ի նեղութեանն՝՝ մի՛ նուաղեսցէ մինչեւ ի ժամանակն՝՝։
Այսպէս ասէ Տէր. Կացէք ի ճանապարհս եւ դիտեցէք, եւ հարցէք զյաւիտենական շաւղաց Տեառն. եւ տեսէք ո՛ր է ճանապարհ բարի, եւ գնացէք ընդ նա, եւ գտջիք սրբութիւն անձանց ձերոց. եւ ասացին թէ՝ Ոչ երթիցուք։
Եւ ունիմք հաստատագոյն զբանն մարգարէական, որում եթէ անսայցէք, բարւոք առնէք, իբրեւ ճրագի որ տայցէ լոյս ի խաւարչտին տեղւոջ, մինչեւ տիւն լուսաւորեսցէ եւ արուսեակն ծագեսցէ ի սիրտս ձեր։