Իբրեւ տեսին ամենայն Իսրայէլ եթէ ոչ լուաւ նոցա արքայ, պատասխանի ետ ժողովուրդն արքայի եւ ասէ. Զի՞նչ բաժին կայ մեր ընդ Դաւթի, եւ ոչ գոյ մեր ժառանգութիւն ընդ որդւոյ Յեսսեայ. պնդեաց ի բնակութիւնս՝՝ քո, Իսրայէլ, եւ արդ դու արածեա զտունն Դաւթի՝՝։ Եւ գնաց Իսրայէլ ի բնակութիւնս իւր։
Եւ ա՛ռ Յովսաբէէ դուստր արքայի Յովրամայ քոյր Ոքոզեայ, զՅովաս զորդի Ոքոզեայ, եւ գողացաւ զնա ի միջոյ որդւոց արքայի սպանելոցն, զնա եւ զդայեակ նորա ի սենեկի անկողնոց, եւ թաքոյց զնա յերեսաց Գոթողեայ, եւ ոչ մեռաւ։
Եւ արդ դուք ասէք կալ հակառակ երեսաց թագաւորութեան Տեառն, որ է ի ձեռս որդւոց Դաւթի. եւ դուք բազում էք յոյժ, եւ ընդ ձեզ երինջքդ ոսկեղէնք զորս արար ձեզ Յերոբովամ յաստուածս։
Եւ մատնեաց զնա Տէր Աստուած նորա ի ձեռս արքային Ասորեաց, եւ եհար զնա, եւ գերեաց ի նոցանէ գերութիւն բազում, եւ տարաւ ի Դամասկոս. եւ ի ձեռս արքային Իսրայելի մատնեաց զնա, եւ եհար զնա հարուածս մեծամեծս։
Եւ եղեւ յաւուրս Աքազու Յովաթամայ, որդւոյ Ոզիայ, թագաւորին Հրէաստանի, ել Ռասիմ արքայ Արամայ, եւ Փակէէ որդի Ռովմեղայ արքայի Իսրայելի ի վերայ Երուսաղեմի, տալ ընդ նմա պատերազմ. եւ ոչ կարացին պաշարել զնա՝՝։