Ազդ եղեւ ի տուն Դաւթի եւ ասեն. Միաբանեաց Արամ ընդ Եփրեմայ, եւ զարհուրեցաւ անձն նորա եւ անձն ժողովրդեան նորա, զոր օրինակ շարժիցի յանտառի ծառ մի ի հողմոյ։
եւ բարկութեամբ մեծաւ բարկացեալ եմ ի վերայ ազգացն որ միանգամայն հարան ի վերայ նոցա. փոխանակ զի ես սակաւիկ ինչ բարկացեալ էի ի վերայ նոցա, եւ նոքա միանգամայն հարան ի վերայ՝՝ ի չարիս։