19 Եւ եկեսցեն ամենեքեան, եւ հանգիցեն ի ձորս երկրիդ եւ ի ծերպս վիմաց, եւ յայրս, եւ յամենայն փապարս եւ յամենայն փայտս։
Եւ ած Տէր ի վերայ նորա զիշխանս զօրու արքային Ասորեստանեայց. կալան զնա եւ կապեցին կապանօք եւ տարան ի Բաբելոն։
թաքուսցեն՝՝ յայրս եւ ի ծերպս վիմաց եւ ի սորս երկրի, յերեսաց ահի Տեառն եւ ի փառաց զօրութեան նորա, յորժամ յարիցէ վանել զերկիր։
մտանել ի ծակս վիմի հաստատնոյ՝՝ եւ ի ծերպս վիմաց, յերեսաց ահի Տեառն եւ ի փառաց զօրութեան նորա, յորժամ յարիցէ վանել զերկիր։
Եւ թողից զայգի իմ՝՝, եւ մի՛ յատցի եւ մի՛ բրեսցի, եւ բուսցի ի նմա փուշ իբրեւ ի խոպանի՝՝. եւ պատուէր տաց ամպոց իմոց՝ զի մի՛ տեղասցեն յայգի իմ։
Եւ փոխանակ ցրդւոյն նոճ բուսցի, եւ փոխանակ դժնկին՝ մուրտ ելցէ. եւ եղիցի Տեառն յանուն եւ ի նշան յաւիտենից, եւ մի՛ պակասեսցէ։
նետողք եւ աղեղնաւորք մտանիցեն անդր. զի խոպանացեալ եւ փշաբեր եղիցի ամենայն երկիր.
եւ ամենայն լեառն արօրադիր ակօսաբեկ լիցի. եւ մի՛ հասցէ անդր երկեւղ. զի եղիցի ի խոպանէն եւ ի փշոյ՝ յարօտ գառին եւ ի կոխան եզին։՝՝
Ահաւասիկ ես առաքեմ ձկնորսս բազումս, ասէ Տէր, եւ որսասցեն զնոսա. եւ յետ այնորիկ առաքեցից որսորդս բազումս, եւ որսասցեն զնոսա ի վերայ ամենայն լերանց եւ ի վերայ ամենայն բլրոց եւ ի ծակուց վիմաց։
Լիզեսցեն զհող իբրեւ օձք որ սողին ընդ երկիր, խռովեսցին ի պաշարման իւրեանց, եւ՝՝ ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ զարհուրեսցին, եւ երկիցեն ի քէն։
Ազդ արարից նոցա եւ ընկալայց զնոսա, զի ապրեցուցի զնոսա, եւ բազմասցին որպէս էին բազումք։
Ի պտղոյ նոցա ծանիջիք զնոսա. միթէ քաղիցե՞ն ի փշոց խաղող, կամ ի տատասկէ թուզ.