10 եւ քաղաք սրբութեան քո Սիոն եղեւ աւերակ. իբրեւ զանապատ եղեւ Երուսաղէմ, յանէծս մատնեցաւ.
եւ այրեաց զտունն Տեառն եւ զտուն թագաւորին, եւ զամենայն տունս Երուսաղեմի եւ զամենայն տունս այրեաց հրով։
եւ չորք հազարք դռնապանք, եւ չորք հազարք օրհնիչք Տեառն՝ նուագարանօքն որովք արարին՝՝ օրհնել զՏէր։
Երկիր ձեր աւերակ, քաղաքք ձեր հրձիգք. զաշխարհն ձեր առաջի ձեր օտարք կերիցեն, աւերեալ եւ կործանեալ յազգաց օտարաց։
Որ խրախուսէք յանուն քաղաքին սրբոյ, եւ հաստատեալ համարիք յանուն Աստուծոյ Իսրայելի՝՝, Տէր Սաբաւովթ անուն է նորա։
Զարթիր, զարթիր, Սիոն. զգեցիր զզօրութիւն քո, Սիոն, եւ դու զգեցիր զփառս քո՝՝, Երուսաղէմ՝ քաղաքդ սուրբ. զի ոչ եւս յաւելցեն անցանել ընդ քեզ պիղծք եւ անթլփատք։
Եւ ասեմ. Մինչեւ յե՞րբ, Տէր։ Եւ ասէ. Մինչեւ աւերեսցին քաղաքք ի բնակչաց, եւ տունք առ ի չգոյէ մարդկան, եւ մնասցէ երկիրդ աւերակ։
Գուցէ ոչ ժառանգիցեմք զլեառն սրբութեան քո. հակառակորդք մեր նեղեցին զմեզ, եւ՝՝ կոխեցին զսրբութիւն քո։
եւ հրձիգ արար զտունն Տեառն եւ զապարանսն արքունի, եւ զամենայն տունս քաղաքին եւ զամենայն ապարանս մեծամեծս այրեաց հրով։
Զձեռն իւր ձգեաց նեղիչն ի վերայ ցանկալեաց իմոց. տեսի ես զհեթանոսս զի մտին ի սրբութիւն քո՝՝, որոց պատուիրեցեր թէ մի՛ մտցեն ի տեղի ժողովրդոց քոց։
Յիշեաց Երուսաղէմ զօր տառապանաց եւ զօր անջատման իւրոյ. թախծեցաւ ընդ ամենայն՝՝ ցանկալի ինչս որ ստացեալ էր ի սկզբանէ, յանկանել ժողովրդեանն ի ձեռս թշնամեացն, եւ ոչ ոք էր որ օգնէր նմա. տեսին ատելիք նորա, ոտն հարին՝՝ եւ ծիծաղեցան ի վերայ գերութեան նորա։
ի վերայ լերին Սիոնի, զի դարձաւ յապականութիւն, եւ աղուեսք մուտ եւ ել առնէին ի սրահս նորա՝՝։
Վասն այդորիկ ի ձեր սակս Սիոն արօրադիր լիցի, եւ Երուսաղէմ՝ իբրեւ զտաղաւար մրգապահաց՝՝, եւ լեառն տաճարին՝ յանտառ մայրւոյ։
Ո՞յր ի ձէնջ տեսեալ իցէ զտունս զայս ի փառաւորութեան իւրում զառաջինն, եւ ո՞րպէս արդ տեսանէք զդա՝ որպէս զոչինչ առաջի ձեր։
Յայնժամ որ ի Հրէաստանի իցեն՝ փախիցեն ի լերինս, եւ որ ի միջի նորա իցեն՝ խուսեսցեն, եւ որ ի գաւառսն իցեն՝ մի՛ մտցեն ի նա։
Եւ անկցին ի սուր սուսերի, եւ գերեսցին յամենայն հեթանոսս. եւ Երուսաղէմ եղիցի կոխան ազգաց, մինչեւ կատարեսցին ժամանակք հեթանոսաց։