Նա աւանիկ ազդ եղեւ յականջս Տեառն զօրութեանց այդ ամենայն՝՝. զի եթէ եղիցին տունք բազումք, սակայն յաւեր դարձցին. եւ եթէ մեծամեծք եւ գեղեցիկք իցեն, ոչ ոք իցէ որ բնակիցէ ի նոսա։
Ի ձայնէ հեծելոց եւ ի գրկալիր աղեղանց խուսեաց աշխարհն ամենայն, եւ սորեցին յայրս,՝՝ եւ թաքեան յանտառս, եւ ելին ի քարանձաւս. ամենայն քաղաքք լքան եւ ոչ բնակէր ի նոսա մարդ։
Եւ ցրուեսցէ զքեզ Տէր Աստուած քո՝՝ ընդ ամենայն ազգս, ի ծագաց երկրի մինչեւ ի ծագս երկրի, եւ ծառայեսցես անդ աստուածոց օտարաց, փայտից եւ քարանց, զորս ոչ գիտէիր դու եւ հարք քո։