Զի եկի, եւ ոչ գոյր մարդ. կոչեցի, եւ ոչ ոք էր որ լսէր. միթէ ո՞չ կարէ փրկել ձեռն իմ՝՝, կամ ո՞չ զօրեմ ապրեցուցանել. ահա կշտամբութեամբ իմով աւերեցից զծով, եւ զգետս ապականեցից. եւ ցամաքեսցին՝՝ ձկունք նոցա ի ջուրցն պակասութենէ, եւ մեռցին ի ծարաւոյ։
Արագ արագ մերձեսցի արդարութիւն իմ, եւ ելցէ իբրեւ զլոյս փրկութիւն իմ. ի բազուկ իմ հեթանոսք յուսասցին՝՝. ինձ կղզիք սպասեալ մնան, եւ ի բազուկ իմ յուսասցին։
Զարթիր, զարթիր, Երուսաղէմ, եւ զգեցիր զզօրութիւն բազկի քո՝՝. զարթիր իբրեւ յաւուրցն ի սկզբանէ, իբրեւ յազգացն յաւիտենից. ո՞չ դու այն ես որ տաշեցեր զլայնութիւնն, վանեցեր՝՝ զվիշապն.
Երդուաւ Տէր ի փառս՝՝ իւր եւ ի զօրութիւն բազկի իւրոյ, եթէ ոչ տաց զցորեան քո եւ զկերակուր ի ձեռս՝՝ թշնամեաց քոց, եւ ոչ արբցեն որդիք օտարաց զգինի քո յորում դուն վաստակեցեր։
Ընթացարուք յայսկոյս յայնկոյս ընդ ճանապարհս Երուսաղեմի, եւ տեսէք եւ ծաներուք եւ խնդրեցէք ի հրապարակս նորա, եթէ գտանիցէք այր մի որ առնիցէ իրաւունս եւ խնդրիցէ հաւատս. եւ եղէց նոցա քաւիչ, ասէ Տէր։