Եւ ձգեաց հրեշտակն Աստուծոյ զձեռն իւր յԵրուսաղէմ ապականել զնա. եւ մխիթարեցաւ Տէր ի վերայ չարեացն, եւ ասէ ցհրեշտակն որ ապականէր զժողովուրդն. Շատ է, արդ ամփոփեա զձեռն քո։ Եւ հրեշտակն Տեառն կայր առ կալոյն Ոռնեայ Յեբուսացւոյ։
Այսպէս ասէ Տէր Աստուած՝ որ արար զերկինս եւ կանգնեաց զնա, որ հաստատեաց զերկիր եւ որ ի նմա, որ ետ շունչ մարդկան որ ի վերայ նորա, ոգի ամենեցուն որ կոխեն զնա։
Եւ երդուաւ նմա արքայ Սեդեկիա գաղտ, եւ ասէ. Կենդանի է Տէր որ արար ի մեզ զշունչս զայս, թէ իցէ սպանից զքեզ, կամ թէ իցէ մատնեցից ի ձեռս արանցն, որ խնդրեն զանձն քո։
Այսպէս ասէ Տէր. Ի վերայ երից ամպարշտութեանցն Եդովմայ, եւ ի վերայ չորիցն՝ ոչ դարձայց ի նոցանէ. փոխանակ զի հալածեաց սրով զեղբայր իւր, եւ ապականեաց զեղբայր յերկրի. եւ յափշտակեաց ի վկայութիւն զսոսկումն իւր, եւ զյանդգնութիւն իւր պահեաց ի հակառակութիւն՝՝։
Ո՞վ է Աստուած իբրեւ զքեզ որ բառնայ զանօրէնութիւնս, եւ զանց առնէ զանիրաւութեամբք մնացորդաց երկրի ժառանգութեան իւրոյ, եւ ոչ ունի ի վկայութիւն՝՝ զբարկութիւն իւր, զի կամեցող ողորմութեան է։