Եւ եկին երկու արք՝ որդիք անօրինաց, եւ նստան հանդէպ նորա. եւ վկայեցին արքն ապստամբութեան զՆաբովթայ առաջի ամենայն ժողովրդեանն եւ ասեն, թէ՝ Օրհնեաց Նաբովթ զԱստուած եւ զարքայ. եւ հանին զնա արտաքոյ քաղաքին, եւ քարկոծեցին զնա քարամբք, եւ մեռաւ։
Առաջնորդք նորա կաշառօք դատէին, եւ քահանայք նորա վարձուք տային պատասխանի, եւ մարգարէք նորա արծաթով պատմէին զըղձութիւնս, եւ ի Տէր ապաստան լինէին եւ ասէին. Ո՞չ ապաքէն Տէր ընդ մեզ է, եւ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր չարիք։