21 Վա՜յ այնոցիկ որ զանձինս առ իմաստունս ունիցին, եւ յաչս անձանց իւրեանց խորհրդականք։
Բայց մարդ ի խօսել ընդ վայր, ղօղի բանիւք՝՝. այր կանանցածին հանգոյն է ցռոյ անապատականի։
Տեսի՝՝ այր յանձն իւր պանծացեալ թէ իմաստուն իցէ, բայց յոյս գոյր յանզգամին քան ի նմա։
Իմաստնագոյն թուի անձին իւրում վատ, քան զայն որ զմեծութեան աւետիս բերիցէ՝՝։
Մի՛ լինիր իմաստուն յաչս անձին քո, այլ երկիր ի Տեառնէ եւ խոտորեա յամենայն չարութենէ։
Քանզի ասաց թէ՝ Զօրութեամբ իմով արարից, եւ իմաստութեամբ խորհրդոց իմոց բարձից՝՝ զսահմանս ազգաց, եւ առից աւար զզօրութիւնս նոցա. շարժեցից զքաղաքս բնակեալս.
Զո՞ նախատեցեր եւ գրգռեցեր, եւ առ ո՞ բարձրացուցեր զբարբառ քո, եւ ոչ ամբարձեր զաչս քո ի բարձունս ի Սուրբն Իսրայելի։
Որ տայ զիշխանս յոչինչ իշխանութիւն եւ զերկիր իբրեւ զոչինչ արար։
եւ վասն վստահութեան չարութեանց քոց, զի ասէիր թէ՝ Ես եմ, եւ չիք ոք իմ ընկեր, զայս գիտասջիր, զի առնուցուս զայդ ի միտ. եւ պոռնկութիւնն քո յամօթ լիցի քեզ՝՝. զի ասացեր ի սրտի քում. Ես եմ, եւ չիք ոք իմ ընկեր։
Ասէ ցնոսա Յիսուս. Եթէ կոյրք էիք, ոչ էր ձեր մեղ. բայց արդ ասէք եթէ՝ Տեսանեմք, եւ մեղքն ձեր ի ձեզ հաստատեալ են։
Զանձինս առ իմաստունս ունէին, յիմարեցան։
Ոչ կամիմ, եղբարք, եթէ տգէտք իցէք խորհրդոյս այսմիկ, զի մի՛ յանձինս ձեր իցէք իմաստունք. զի կուրութիւն փոքր ի շատէ եղեւ Իսրայելի, մինչեւ լրումն հեթանոսաց մտցէ,
զնոյն միմեանց խորհիջիք. մի՛ ամբարտաւանէք, այլ ընդ խոնարհս զիջանիցիք. մի՛ լինիք իմաստունք յանձինս ձեր.