զի ասացէք. Եդաք ուխտ ընդ դժոխս, եւ ընդ մահու դաշինս կռեցաք. մրրիկ փոթորկեալ եթէ յարիցէ՝ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր. զի եդաք սուտ զյոյսն մեր, եւ ստութեամբ ծածկեցաք։
Եւ ի մարգարէսն Երուսաղեմի տեսի արհաւիրս. զի շնային եւ երթային զհետ ստութեանց, եւ օգնական լինէին ձեռաց չարաց, առ ի չդառնալոյ իւրաքանչիւր ումեք ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ. եղեն ինձ ամենեքին իբրեւ զՍոդոմ, եւ բնակիչք նորա իբրեւ զԳոմոր։
Եւ եղեւ իբրեւ ընթերցաւ Յուդի երիս էջս կամ չորս, կտրեաց զայն զմելինաւ դպրապետին, եւ ընկէց ի կրակն որ կայր ի վերայ կրակարանին, մինչեւ սպառեցաւ ամենայն քարտէսն ի հուր կրակարանին։
Փոխանակ զի խոտորէիք զսիրտ արդարոյն անիրաւութեամբ՝՝ եւ իմ ոչ էր թիւրեալ զնա. եւ զօրացուցանէիք զձեռս անօրինին՝ չդառնալ ամենեւին յանօրէնութենէ իւրմէ, եւ՝՝ ի ճանապարհաց իւրոց չարաց եւ կեալ։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ քննեցից զԵրուսաղէմ ճրագաւ, եւ խնդրեցից վրէժ յարանցն որ արհամարհեցին զպահպանութիւնս՝՝ իւրեանց. որ ասէին ի սիրտս իւրեանց. Ոչ բարի ինչ առնէ Տէր, եւ ոչ չար։