Այսպէս ասէ Տէր Աստուած որ արար զքեզ, եւ որ ստեղծ զքեզ յորովայնէ, եւ տակաւին օգնականութիւն գտցես. մի՛ երկնչիր, ծառայ իմ Յակոբ, եւ սիրեցեալդ իմ Իսրայէլ, զոր ընտրեցի.
Եւ եթէ ասիցեն ցձեզ. Խնդրեցէք զվհուկս եւ զգետնակոչս եւ զզրախօսս եւ զորովայնակոչս, ոչ իբրեւ զազգ ոք որ՝՝ յԱստուծոյ իւրմէ խնդրիցէ. զի՞նչ խնդրիցեն վասն կենդանեաց ի մեռելոց անտի.
Եւ ես ասեմ. Եղիցի, Տէր։ Զի՝՝ կարգեցից զքեզ յորդիս, եւ տաց քեզ զերկիրն ընտիր, ժառանգութիւն անուանի Աստուծոյ ամենակալի՝՝ ազգաց. եւ ասացի թէ՝ Հայր կոչեսցես զիս, եւ ոչ եւս դառնայցես յինէն։
Լալով ելին, եւ մխիթարութեամբ ածից զնոսա՝ հանգուցանել ի վերայ ջուրց վտակաց ընդ ճանապարհ ուղիղ, եւ մի՛ մոլորեսցին ի նմա. զի եղէ Իսրայելի ի հայր, եւ Եփրեմ անդրանիկ իմ է։
Եւ անուն իմ սուրբ ծանիցի ի մէջ ժողովրդեան իմոյ Իսրայելի. եւ մի՛ եւս պղծեսցի անուն իմ սուրբ. եւ ծանիցեն ամենայն ազգք երկրի թէ ես եմ Տէր, Սուրբն Իսրայելի։
Եւ էր՝՝ թիւ որդւոցն Իսրայելի իբրեւ զաւազ ծովու անչափ եւ անթիւ. եւ եղիցի ի տեղւոջ յորում ասացաւ Ոչ ժողովուրդ իմ դուք, անդ կոչեսցին նոքա Որդիք Աստուծոյ կենդանւոյ։
Յայնժամ խօսեցաւ Յեսու ընդ Տեառն յաւուր յորում մատնեաց Տէր Աստուած զԱմովրհացին ընդ ձեռամբ որդւոցն Իսրայելի, ի ժամանակին յորում խորտակեաց զնոսա ի Գաբաւոն, եւ խորտակեցան յերեսաց Իսրայելի, եւ ասէ Յեսու՝՝. Կացցէ արեգակն հանդէպ Գաբաւոնի եւ լուսին հանդէպ ձորոյն Ելովնայ։