Եւ ոչ կամեցաւ հայրն նորա, այլ ասէ. Գիտեմ որդեակ, գիտեմ. եւ դա եղիցի ի ժողովուրդ, եւ դա բարձրասցի. այլ եղբայրս դորա կրտսեր՝ եղիցի մեծ քան զդա, եւ զաւակ սորա եղիցի ի բազմութիւն ազգաց։
Այսպէս ասէ Կիւրոս թագաւոր Պարսից. Զամենայն թագաւորութիւնս երկրի ետ ինձ Տէր Աստուած երկնից, եւ նա հրամայեաց ինձ առնել եւ շինել նմա տաճար յԵրուսաղէմ Հրէաստանի։
Միթէ հանապա՞զ պարտ իցէ ձեզ ուրախութեամբ մտանել ի սրբութիւնս իմ, յամենայն ժամ տօնիւք եւ ուրախութեամբ եւ փողո՞վք մտանել ի լեառն Տեառն՝ առ Աստուած Սուրբն Իսրայելի։
Եղերուք ինձ վկայք եւ ես ձեզ վկայ, ասէ Տէր Աստուած՝՝, եւ ծառայ իմ զոր ընտրեցի. զի գիտասջիք եւ հաւատասջիք ինձ, եւ ի միտ առնուցուք թէ ես եմ. յառաջ քան զիս ոչ եղեւ այլ Աստուած, եւ յետ իմ ոչ եղիցի։
Ամենայն ազգք ժողովեցան ի միասին, եւ իշխանք ժողովեսցին ի նոցանէ. ո՞՝՝ պատմեսցէ զայս, եւ կամ որ ինչ ի սկզբանէն էր՝ ո՞ ազդ արասցէ ձեզ. ածցեն զվկայս իւրեանց եւ արդարասցին, լուիցեն եւ ասասցեն զճշմարիտն։
Այսպէս ասէ Տէր Աստուած որ արար զքեզ, եւ որ ստեղծ զքեզ յորովայնէ, եւ տակաւին օգնականութիւն գտցես. մի՛ երկնչիր, ծառայ իմ Յակոբ, եւ սիրեցեալդ իմ Իսրայէլ, զոր ընտրեցի.
Ոչ ի ծածուկ ինչ խօսեցայ՝ եւ ոչ ի տեղւոջ խաւարին երկրի. չասացի ցզաւակն Յակոբայ թէ՝ Սնոտիս խնդրեսջիք. ես եմ՝՝, ես եմ Տէր որ խօսիմ զարդարութիւն՝ եւ պատմեմ զճշմարտութիւն։
Պատմեցաւ քեզ առաջինն՝՝, եւ մինչչեւ հասեալ էր առ քեզ՝ լսելի արարի քեզ. մի՛ երբեք ասիցես թէ՝ Կուռքն իմ արարին, եւ մի՛ ասիցես թէ՝ Դրօշեալքն եւ ձուլածոյքն պատմեցին ինձ։
Այսուհետեւ եւ մեք որ այսչափ շուրջ զմեւք մածեալ ունիմք զբազմութիւն վկայից, զհպարտութիւն զամենայն ի բաց ընկեսցուք եւ զմեղս կարեւորս, համբերութեամբ ընթասցուք ի պատերազմ որ առաջի կայ մեզ.