Կանայք՝ որ դիմեալ գայք ի հանդիսէ՝ յառաջ մատիք.՝՝ զի ոչ եթէ ժողովուրդ է՝ յորում գոյ իմաստութիւն. վասն այնորիկ մի՛ գթասցի ի նոսա Աստուած որ արարն զնոսա. մի՛ որ ստեղծն զնոսա ողորմեսցի նոցա։
Այսպէս ասէ Տէր Աստուած որ արար զքեզ, եւ որ ստեղծ զքեզ յորովայնէ, եւ տակաւին օգնականութիւն գտցես. մի՛ երկնչիր, ծառայ իմ Յակոբ, եւ սիրեցեալդ իմ Իսրայէլ, զոր ընտրեցի.
Եւ կերիցեն նեղիչք քո՝՝ զմարմինս իւրեանց. եւ արբցեն իբրեւ զգինի նոր զարիւնս իւրեանց՝ եւ արբեսցին. եւ ծանիցէ ամենայն մարմին եթէ ես եմ Տէր որ փրկեցի զքեզ, եւ օգնեցի քեզ եւ զօրացուցի զՅակոբ՝՝։
Եւ մոռացար զԱստուած զԱրարիչ քո, որ արար զերկինս եւ հաստատեաց զերկիր. եւ երկնչէիր միշտ զամենայն աւուրս յերեսաց սրտմտութեան նեղչին քո որպէս խորհեցաւ ջնջել զքեզ. եւ արդ ո՞ւր է սրտմտութիւն նեղչին քո։
Ոչ պատգամաւոր ոք եւ ոչ հրեշտակ, այլ ինքնին Տէր՝՝ փրկեաց զնոսա. վասն սիրելոյ զնոսա եւ խնայելոյ ի նոսա ինքնին փրկեաց զնոսա, եւ վերացոյց զնոսա եւ բարձրացոյց զամենայն աւուրս յաւիտենից։
ապա եւ զզաւակն Յակոբայ եւ զԴաւթի ծառայի իմոյ անարգեցից, չառնուլ ի զաւակէ նորա իշխան ի վերայ զաւակին Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ. զի դարձուցից զդարձ նոցա եւ գթացայց ի նոսա։
Եւ եկի հասի ի վերայ քո, եւ տեսի զքեզ, զի հասեալ էր ժամանակ քո, եւ ժամանակ խախտողաց քոց՝՝. տարածեցի զթեւս իմ ի վերայ քո, եւ ծածկեցի զխայտառակութիւն քո. եւ երդուայ քեզ երդումն, եւ յուխտ մտի ընդ քեզ, ասէ Ադոնայի Տէր, եւ եղեր ինձ։
Եւ անցուցից զերրորդ մասն ընդ հուր, եւ ջեռուցից զնոսա որպէս ջեռնու՝՝ արծաթ. եւ փորձեցից զնոսա որպէս փորձի ոսկի. նա կարդասցէ զանուն իմ, եւ ես լուայց նմա. եւ ասացից. Ժողովուրդ իմ է սա։ Եւ նա ասասցէ. Տէր Աստուած իմ ես դու՝՝։
Եկեր Յակոբ եւ յագեցաւ,՝՝ յօրացաւ եւ անկուշեաց սիրելին. գիրացաւ, ստուարացաւ եւ լայնացաւ, եւ եթող զՏէր Աստուած զԱրարիչ իւր, եւ ապստամբեաց յԱստուծոյ փրկչէ իւրմէ՝՝։
Եւ օրհնէին երգս նորս եւ ասէին. Արժանի ես առնուլ զգիրդ եւ բանալ զկնիք դորա, զի զենար եւ գնեցեր զմեզ Աստուծոյ արեամբդ քով յամենայն ազգաց եւ ի լեզուաց եւ ի ժողովոց հեթանոսաց՝՝։