եւ դատեսցի ի մէջ հեթանոսաց, եւ յանդիմանեսցէ զժողովուրդս բազումս. եւ ձուլեսցեն զսուսերս իւրեանց ի խոփս, եւ զսուինս իւրեանց ի մանգաղս. ոչ առնուցու ազգ յազգի վերայ սուր, եւ ոչ եւս ուսանիցին տալ պատերազմ։
Եղերուք ինձ վկայք եւ ես ձեզ վկայ, ասէ Տէր Աստուած՝՝, եւ ծառայ իմ զոր ընտրեցի. զի գիտասջիք եւ հաւատասջիք ինձ, եւ ի միտ առնուցուք թէ ես եմ. յառաջ քան զիս ոչ եղեւ այլ Աստուած, եւ յետ իմ ոչ եղիցի։
Ո՞վ իցէ ի ձէնջ որ երկնչի ի Տեառնէ, լուիցէ զձայն ծառայի նորա. որ գնային ընդ խաւար՝ եւ ոչ գոյր նոցա լոյս, յուսացեալք յանուն Տեառն եւ խրախուսեալք յԱստուած՝՝։
Եւ այս նոցա որ յինէն ուխտ, ասէ Տէր. Հոգին իմ որ է ի քեզ եւ բանք զոր ետու ի բերան քո՝ մի՛ պակասեսցեն ի բերանոյ քումմէ եւ ի բերանոյ զաւակի քո. եւ ի բերանոյ զաւակէ զաւակի քո, ասէ Տէր, յայսմհետէ մինչեւ յաւիտեան։
Իսկ այս ո՞վ է որ դիմեալ գայ յԵդովմայ, կարմրութիւն ձորձոց իւրոց ի Բոսորայ, գեղեցիկ պատմուճանաւ եւ բուռն զօրութեամբ։ Ես խօսիմ զարդարութիւն եւ իրաւունս փրկութեան։՝՝
Զի յարեւելից մինչեւ ի մուտս արեւու փառաւորեալ է անուն իմ ի մէջ ազգաց, եւ յամենայն տեղիս մատչին խունկք անուան իմոյ եւ պատարագ սուրբ. զի մեծ է անուն իմ ի հեթանոսս, ասէ Տէր ամենակալ։
զՅիսուս որ ի Նազարեթէ, զոր օծն Աստուած Հոգւով Սրբով եւ զօրութեամբ, որ շրջեցաւ բարի առնել եւ բժշկել զամենայն ըմբռնեալսն ի Սատանայէ, զի Աստուած էր ընդ նմա։