Եւ խօսեցաւ Եզեկիաս ի սիրտս ամենայն Ղեւտացւոցն եւ յայլոց իմաստնոցն՝՝ որք իմանային զհանճար բարի Տեառն, եւ կատարեցին զտօն բաղարջոցն աւուրս եւթն, զենուլ զզոհս փրկութեանն եւ խոստովան լինել Տեառն Աստուծոյ հարցն իւրեանց։
Վասն այսորիկ բարձցի անօրէնութիւն Յակոբայ. եւ այս է օրհնութիւն նորա, յորժամ բարձից ի նմանէ զմեղս նորա. ի ժամանակի յորում մանրեսցեն իբրեւ զփոշի մանր՝ զամենայն քարինս մեհենաց քոց. եւ մի՛ եւս մնասցեն գործք պաշտամանցն նոցա, այլ կոտորեսցին իբրեւ զմայրի փայտահարաց։
Ամենայն անօթ վնասակար ի քեզ ոչ աջողեսցի. եւ զամենայն բարբառ որ յարիցէ ի վերայ քո ի դատաստան՝ պարտեսցես, եւ ամենայն դատախազք քո ի նմին. զի գոյ՝՝ ժառանգութիւն պաշտօնէից Տեառն. եւ դուք եղիցիք ինձ իրաւացիք՝՝ ասէ Տէր։
թողցէ ամպարիշտն զճանապարհս իւր, եւ այր անօրէն զխորհուրդս իւր. եւ դարձցի առ Տէր եւ գտցէ զողորմութիւն՝՝. եւ առ Աստուած մեր՝ զի բազմապատիկ թողցէ զանօրէնութիւնս ձեր։
Փոխանակ ամօթոյ ձերոյ՝ կրկին ուրախութիւն, եւ փոխանակ անարգանաց ձերոց՝ ցնծութիւն, եւ ապա զերկիրն յերկրորդում ժառանգեսցեն, եւ ուրախութիւն յաւիտենից ի վերայ գլխոց նոցա՝՝։
Եւ հատուցից նոցա նախ կրկին զանիրաւութիւնս նոցա, եւ զմեղս նոցա որովք պղծեցին զերկիր իմ մեռելոտւովք գարշելեացն իւրեանց, եւ անօրէնութեամբք նոցա, որովք լցին զժառանգութիւն իմ։
եւ բարկութեամբ մեծաւ բարկացեալ եմ ի վերայ ազգացն որ միանգամայն հարան ի վերայ նոցա. փոխանակ զի ես սակաւիկ ինչ բարկացեալ էի ի վերայ նոցա, եւ նոքա միանգամայն հարան ի վերայ՝՝ ի չարիս։