Իսկ այս ո՞վ է որ դիմեալ գայ յԵդովմայ, կարմրութիւն ձորձոց իւրոց ի Բոսորայ, գեղեցիկ պատմուճանաւ եւ բուռն զօրութեամբ։ Ես խօսիմ զարդարութիւն եւ իրաւունս փրկութեան։՝՝
Հնծան հարի միայն, եւ ի հեթանոսաց ոչ ոք էր ընդ իս. կոխեցի զնոսա սրտմտութեամբ եւ ճմլեցի զնոսա բարկութեամբ եւ իջուցի յերկիր՝՝, եւ զամենայն հանդերձս իմ թաթաւեցի.
ես մատնեցից զձեզ ի սուր, եւ ամենեքեան կոտորեսջիք. զի կոչեցի զձեզ՝ եւ ոչ լուարուք. խօսեցայ՝ եւ ստունգանեցէք, եւ արարէք չար առաջի իմ, եւ զոր ոչ կամէի՝ ընտրեցէք։
Զի օրն այն Տեառն Աստուծոյ մերոյ՝ օր վրէժխնդրութեան է, առնուլ վրէժ ի թշնամեաց իւրոց. եւ կերիցէ սուր եւ յագեսցի, եւ արբեսցի յարենէ նոցա. զի զոհ Տեառն զօրութեանց է յերկրէն հիւսիսոյ ի վերայ գետոյն Եփրատայ։
Զի յանձն իմ երդուայ, ասէ Տէր, թէ յապականութիւն եւ ի նախատինս եւ յանապատ եւ յանէծս եղիցիս ի մէջ բաժնի նորա՝՝, եւ ամենայն քաղաքք նորա եղիցին աւերակք յաւիտեան։
Այսպէս ասէ Տէր. Ի վերայ երից ամպարշտութեանցն Եդովմայ, եւ ի վերայ չորիցն՝ ոչ դարձայց ի նոցանէ. փոխանակ զի հալածեաց սրով զեղբայր իւր, եւ ապականեաց զեղբայր յերկրի. եւ յափշտակեաց ի վկայութիւն զսոսկումն իւր, եւ զյանդգնութիւն իւր պահեաց ի հակառակութիւն՝՝։