Եւ ի միտ առցեն՝ թէ այդպէս տարցի արքայն Ասորեստանեայց ի գերութիւն զԵգիպտացիսն եւ զԵթովպացիսն՝՝, զերիտասարդս եւ զծերս՝ մերկս եւ բոկս խայտառակեալ զամօթ Եգիպտացւոցն։
Այս քաղաք վրիժագործ բնակեալ յուսով՝՝, որ ասէր ի սրտի իւրում. Ես եմ, եւ ոչ եւս ոք իցէ յետ իմ. զիա՞րդ եղեւ յապականութիւն եւ ճարակ գազանաց. ամենայն որ անցանիցէ ընդ նա՝ շչեսցէ եւ շարժեսցէ զգլուխ իւր։
պաշտեսցես զթշնամիս քո զորս առաքեսցէ ի վերայ քո Տէր, ի սով եւ ի ծարաւ եւ ի մերկութիւն եւ ի նուազութեան ամենայնի. եւ դիցէ անուր երկաթի ի պարանոցի քում մինչեւ սատակեսցէ զքեզ։