Եւ եղեւ իբրեւ դադարեցին ամենայն ուղտքն յըմպելոյ, եւ առ այրն գինդս ոսկիս՝ մի մի ըստ դահեկանի ձուլոյ՝՝, եւ երկուս ապարանջանս ի ձեռս նորա ի տասն դահեկանէ ձոյլ նոցա՝՝։
Իբրեւ ետես զգինդսն եւ զապարանջանսն ի ձեռսն քեռ իւրոյ, եւ զի լուաւ զբանսն յՌեբեկայ քեռէ իւրմէ որ ասէր, թէ Այսպէս ինչ խօսեցաւ ընդ իս այրն. եւ եկն առ այրն, մինչ կայր ի վերայ ուղտուց իւրոց առ աղբերն։
Եւ ետուն ցՅակոբ զաստուածսն օտարոտիս որ էին ի ձեռս նոցա, եւ զգինդս որ յականջս իւրեանց. եւ ծածկեաց զնոսա Յակոբ ի ներքոյ բեւեկնոյն ի Սիկիմ, եւ կորոյս զնոսա մինչեւ ցայսօր ժամանակի։
Եւ բերին արք ի կանանց, ամենայն ոք որպէս եւ միտք իւր վարէին, ականս եւ՝՝ գինդս եւ մատանիս եւ ծամակալս եւ կշտապանակս, եւ զամենայն անօթս ոսկեղէնս. եւ ամենայն արք որ եւ էին՝՝ բերին նուէրս ոսկւոյ Տեառն։
Եւ բերաք մատուցանել ընծայ Տեառն, այր որոյ գտանիցի ոսկի մեհեւանդ կամ ապարանջանք, եւ մատանի եւ կշտապանակ եւ փողոշուկ ընդելուզեալ, քաւել վասն մեր առաջի Տեառն։