Եւ առաքեաց արքայ Ասորեստանեայց զԹարաթա եւ զՌաբսարիս եւ զՌափսակ ի Լաքիսայ առ արքայ Եզեկիա զօրու ծանու ի վերայ Երուսաղեմի. եւ ելին եւ եկին յԵրուսաղէմ, եւ կացին ի վերայ ջրմղին վերնոյ աւազանին, որ է ի ճանապարհի ագարակին թափչի.
Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր. Արքայն Ասորեստանեայց մի՛ մտցէ ի քաղաքդ յայդ, եւ մի՛ ձգեսցէ ի դա նետս, եւ մի՛ պատեսցէ զդա վահանօք, եւ մի՛ կուտեսցէ զդովաւ հող.
Ընդ աջմէ իւրմէ ելին նմա հմայքն ի վերայ Երուսաղեմի, արկանել պատնէշ, բերանալիր գոչել, բարձրացուցանել զձայն աղաղակի. արկանել խից ի վերայ դրանց նորա, եւ արկանել հող եւ շինել նետակալս։