4 Եւ եղիցի ծաղիկն յուսոյ թօթափեալ ի փառաց անտի՝ ի վերայ գլխոյ լերինն բարձու՝՝, իբրեւ զվաղահասուկն թզոյ, զոր տեսեալ ուրուք՝ մինչչեւ ի ձեռն առեալ կամիցի կլանել։
Վա՜յ ի պսակդ հպարտութեան վարձկանացդ Եփրեմի. ծաղիկ թօթափեալ ի փառաց ի վերայ գլխոյ լերինդ թանձրացելոյ, որ արբեալդ էք եւ ոչ՝՝ ի գինւոյ։
քանզի մինչչեւ ծանուցեալ իցէ մանկանն կոչել զհայր կամ զմայր, առցէ զզօրութիւն Դամասկոսի եւ զաւար Սամարեայ՝՝ յանդիման թագաւորին Ասորեստանեայց։
Ըստ բանիցն Եփրեմայ իրաւունս ա՛ռ նա Աստուծոյ Իսրայելի, եւ եդ զայն ի Բահաղու՝՝ եւ մեռաւ։
Քանզի նա ի մէջ եղբարց զատուսցէ՝՝, ածցէ ի վերայ նորա Տէր հողմ խորշակի յանապատէ, եւ ցամաքեցուսցէ զերակս նորա, եւ աւերեսցէ զաղբեւրս նորա, սա ցամաքեցուսցէ զերկիր նորա եւ զամենայն անօթս նորա ցանկալիս՝՝։
Զի՞նչ արարից ընդ քեզ, Եփրեմ, եւ կամ զի՞նչ անցուցից՝՝ ընդ քեզ, Յուդայ. զի ողորմութիւն ձեր իբրեւ զամպ վաղորդայնի, եւ իբրեւ զցօղ առաւօտու որ անցանէ։
Ախտացան արմատք Եփրեմայ, չորացան՝՝ եւ պտուղ ոչ եւս տացեն. զի թէպէտ եւ ծնցին՝ անզաւակեցից զցանկալիս որովայնից նոցա։
Վա՜յ ինձ, զի եղէ իբրեւ զհասկաքաղ ի հունձս, եւ իբրեւ զճռաքաղ ի կութս. եւ ոչ գոյր ողկոյզ յառաջին բերոյն ուստի ուտէի։
Եւ ամենայն ամուրք քո իբրեւ զդիտակ թզոյ՝՝, որ թէ շարժեսցի՝ անկցին ի բերան ուտելեաց։
Եւ աստեղք երկնից թօթափեցան յերկիր, որպէս տերեւ թզենւոյ զի ուժգին շարժիցի ի հողմոյ՝՝.