Եւ ոչ եւս եղիցի ամուր ապաստանի Եփրեմի, եւ ոչ եւս կացցէ թագաւորութիւն ի Դամասկոս, եւ ոչ մնասցեն մնացորդք Ասորւոց. զի ոչ դու լաւ ես քան զորդիսն Իսրայելի եւ զփառս նոցա. այսպէս՝՝ ասէ Տէր զօրութեանց։
Եւ եթէ յերկիրն Քաղդէացւոց, սակայն եւ այն աւերեալ է յԱսորեստանեայց, եւ անդ դուլ եւ դադար քեզ ոչ գտանիցի։ Արկ զհիմն նորա Սիհիմ, կանգնեաց զմահարձանս նորա, եւ յարոյց զաշտարակս նորա. արդ անկաւ կործանեցաւ պարիսպ նորա։՝՝
Եւ որ շէնն մնասցէ՝ եղիցի իբրեւ զհօտ մակաղեալ եւ իբրեւ զխաշն լքեալ, եւ եղիցի բազում ժամանակս յարօտս երէոց, եւ անդ հանգիցեն. եւ յետ բազում ժամանակաց՝ ոչ գտցի ի նմա դեղ դալար, զի ցամաքեցաւ։
եւ զամենայն կապուտ նորա ժողովեսցես յելս նորա, եւ այրեսցես հրով զքաղաքն եւ զամենայն զաւար նորա համօրէն առաջի Տեառն Աստուծոյ քո, եւ եղիցի աւերակ յաւիտեան եւ ոչ եւս շինեսցի։
Եւ արկցեն հող ի վերայ գլխոց իւրեանց, եւ գուժալով ձայնիւ մեծաւ, լալով եւ սգալով ասասցեն, Վա՜յ, վա՜յ, քաղաք մեծ, որով ամենեքեան մեծանայաք՝ որք ունէաք զնաւս ի ծովս վասն պատուականութեան քո, զի՞ ի միում ժամու ապականեալ կործանեցար՝՝։