առ ի լնուլ բանին Տեառն ի բերանոյ Երեմիայի, մինչեւ ընկալաւ երկիրն զշաբաթս իւր. եւ շաբաթանալով զամենայն աւուրս աւերածոյն իւրոյ, շաբաթացաւ ի կատարումն ամացն եւթանասնից։
Յաւուր յայնմիկ, այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց. շարժեսցի մարդ հաստատուն՝՝ ի հաւատարիմ տեղւոջէ, անկցի եւ կործանեսցի, եւ բարձցին փառք՝՝ նորա ի նմանէ. զի Տէր խօսեցաւ։
Եւ եղիցի ժողովուրդն իբրեւ զքահանայն, եւ ծառայն իբրեւ զտէրն, եւ աղախինն իբրեւ զտիկինն. եւ եղիցի գնօղն իբրեւ զվաճառականն, եւ փոխատուն իբրեւ զփոխառուն, եւ պարտապանն իբրեւ զպարտատէրն։
Եւ տեսի զի եղեւ ժողովուրդն՝՝ յափշտակեալ եւ յաւար մատնեալ. յամենայն ի շտեմարանս որոգայթք, եւ յամենայն ապարանս միանգամայն՝ ուր եւ թաքուցին զնոսա, եղեն ի յափշտակութիւն, եւ ոչ ոք էր որ փրկէր զնոսա. յաւար՝ եւ ոչ ոք էր որ ասէր թէ՝ Տուր ի դուրս։
վասն այդորիկ, լերինք Իսրայելի, լուարուք զպատգամս Ադոնայի Տեառն. այսպէս ասէ Տէր Տէր ցլերինս եւ ցբլուրս եւ ցխորս եւ ցձորս եւ ցաւերակս ապականեալս եւ ցքաղաքս լքեալս՝ որ եղեն յաւեր եւ ի կոխումն մնացելոց ազգացդ որ շուրջ զձեւք են.
Յաւուր յայնմիկ առից ի վերայ ձեր առակ. ողբասցեն ողբս ձայնիւ, եւ ասասցեն. Թշուառութեամբ թշուառացաք։ Մասն ժողովրդեան իմոյ լարով չափեցաւ, եւ ոչ ոք էր որ արգելոյր զնա դարձուցանել. անդք մեր բաժանեցան՝՝։
զծծումբն եւ զաղն այրեցեալ. յամենայն ի հող նորա մի՛ սերմանեսցի եւ մի՛ բուսցի, եւ մի՛ ելցէ ի վերայ նորա ամենայն դեղ դալար, որպէս կործանեցան Սոդոմ եւ Գոմոր, Ադամա եւ Սեբոյիմ, զորս կործանեաց Տէր սրտմտութեամբ եւ բարկութեամբ։