7 Ո՞չ այդ իսկ էր ամբարտաւանութիւն ձեր ի սկզբանէ, մինչ չեւ մատնեալ էր նորա՝՝. եւ վարեսցի նա յոտից իւրոց ի պանդխտութիւն հեռաւոր։
Տեսի ես զծառայս հեծեալս ի ձիս, եւ իշխանս՝ զի գնային իբրեւ զծառայս յերկրի։
Լցաւ քաղաքդ գուժկանօք՝՝, քաղաքդ պերճացեալ. վիրաւորք քո ոչ վիրաւորք սուսերի, եւ ոչ դիակունք քո՝ դիակունք պատերազմաց։
Յերկրի ժողովրդեան իմոյ փուշ եւ խոտ բուսցի եւ յամենայն ապարանից ուրախութիւն բարձցի. քաղաքիդ մեծացելոյ ապարանք լքեալք.
եւ դարձցին սահմանքն յՌամա մինչեւ ցքաղաք ամրոցին Տիւրացւոց, եւ դարձցին սահմանքն ի Սովսա, եւ եղիցին ելք նորա ծովն, եւ վիճակն Ակզիփայ.