Հայր իմ երդմնեցոյց զիս եւ ասէ. Ահաւասիկ ես մեռանիմ. ի շիրմի անդ զոր փորեցի ես ինձ յերկրին Քանանացւոց, անդ թաղեսցես զիս. արդ ելեալ թաղեցից զհայրն իմ, եւ եկից։
Բայց Աբիսողոմ մինչդեռ կենդանի էր կանգնեաց իւր արձան, եւ կանգնեաց ի Յաբին զարձանս ի հովիտս թագաւորաց՝՝. քանզի ասաց թէ չիք իւր որդի որ յիշիցէ զանուն նորա. եւ կոչեաց զարձանն յիւր անուն, եւ կոչեաց զնա՝՝ ձեռն Աբիսողոմայ մինչեւ ցայսօր։
Եւ թաղեցին զնա ի շիրմին զոր փորեաց իւր ի քաղաքին Դաւթի, եւ ընկողմանեցուցին զնա ի գահոյսն, եւ լցին խնկովք եւ ազգի ազգի իւղովք իւղեփեցաց, եւ արարին նմա յուղարկութիւն մեծ՝՝ յոյժ։