Եւ հրաման տաց ընդ ամենայն տիեզերս զչարիս, եւ ամպարշտաց զմեղս իւրեանց՝՝. եւ կորուսից զհպարտութիւն զանօրինաց, եւ զբարձրութիւն ամբարտաւանից խոնարհեցուցից։
Նա աւանիկ ազդ եղեւ յականջս Տեառն զօրութեանց այդ ամենայն՝՝. զի եթէ եղիցին տունք բազումք, սակայն յաւեր դարձցին. եւ եթէ մեծամեծք եւ գեղեցիկք իցեն, ոչ ոք իցէ որ բնակիցէ ի նոսա։
Եւ մի՛ լիցի անդ տարաժամ աւուրց, եւ ծեր՝ որոյ ոչ իցէ լցեալ զժամանակս իւր. զի եղիցի կրտսեր որդին՝ հարիւրեմեան, եւ որ հարիւրեմեանն մեռանիցի՝ մեղաւոր եւ անիծեալ կոչեսցի՝՝։
զմեղս նոցա եւ զմեղս հարց նոցա՝՝ ի միասին, ասէ Տէր, որք արկանէին խունկս ի վերայ լերանց, եւ ի վերայ բլրոց ուր նախատէինն զիս. հատուցից զգործս նոցա յառաջագոյն ի ծոցս նոցա։