13 Եւ նոքա արարին ուրախութիւն եւ ցնծութիւն. սպանանէին զուարակս եւ զենուին ոչխարս. զի կերիցեն միս եւ արբցեն գինի. եւ ասասցեն. Կերիցուք եւ արբցուք՝ քանզի վաղիւ մեռանիմք։
եւ ասեն. Զի՞ է զի պահեցաք մեք՝ եւ դու ոչ տեսեր, խոնարհեցուցաք զանձինս մեր՝ եւ դու ոչ գիտացեր։ Զի յաւուրս պահոց ձերոց գտանին կամք ձեր կատարեալ, եւ կսկծեցուցանէք զամենեսեան որ ընդ ձեռամբ ձերով են։
Բայց այս էր անօրէնութիւն Սոդոմայ քեռ քո. ամբարտաւանութիւն, ի լիութեան հացի եւ յղփութեան գինւոյ՝ փափկանայր ինքն եւ դստերք իւր. այնու առաւել էր ինքն եւ դստերք իւր՝՝, եւ ձեռն յաղքատն եւ ի տնանկն ոչ կարկառէին։